In 2017 is het honderd jaar geleden dat de Russische Revolutie losbarstte. Helen Rappaport beschrijft de voorgeschiedenis en de plotselinge ontbranding van de Revolutie aan de hand van brieven en dagboekfragmenten van buitenlanders die zich op het verkeerde moment op de verkeerde plaats bevonden, maar daardoor wel getuige waren van een van de meest ingrijpende gebeurtenissen van de 20ste eeuw. Van de eerste opstand in februari 1917 tot aan Lenins bolsjewistische coup in oktober was het chaos in Petrograd. Britten, Fransen, Amerikanen en andere buitenlanders vulden de hotels, clubs, bars en ambassades in en rond de chique Nevski Prospekt, het hart van het 'rode gekkenhuis'. Veel van het meest dramatische oproer vond plaats in de buurt van deze straat. Buitenlandse diplomaten, militair attachés en hun echtgenotes, gouvernantes, journalisten, zakenmannen, bankiers, verpleegsters en expatsocialisten zagen het met eigen ogen gebeuren, voor hun voordeur. In hun dagboeken en brieven aan het thuisfront gaven zij, ieder vanuit zijn of haar eigen perspectief, levendige beschrijvingen van wat zij om zich heen zagen. Onder hen bijvoorbeeld de Engelse verpleegster die de Titanic overleefde en vervolgens in Petrograd terechtkwam en de zwarte bediende van de Amerikaanse ambassadeur die net vanuit het Amerikaanse Zuiden was aangekomen. Ook aanwezig was Emmeline Pankhurst, de leidster van de Engelse suffragettes. Zij was in Petrograd om het onverwoestbare Vrouwen Doodsbataljon van Maria Bochkareva te ontmoeten. Hun verhalen illustreren Rappaports unieke, meeslepende en belangrijke boek.