Het duurde maar een paar seconden vooraleer ik inzag dat zich voor mijn ogen niet alleen het verhaal van mijn zoon afspeelde, maar tezelfdertijd ook de spiegel van mijn verleden. En de spiegel, dat zou de maanden en de jaren nadien nog blijken, die stond op barsten.' De Windvanger is het verhaal van de eerste twaalf levensjaren van Alex, een jongen die zo bijzonder is dat hij de vanzelfsprekende bijzonderheid overstijgt. Het biedt een unieke kijk op wat het betekent om op tegroeien als hoogsensitieve jongen. Een jongen die geraakt is door de schoonheid van een eenvoudige windvanger, maar o zo moeilijk om kan gaan met de kleine en grote stormen van het leven. Toni De Coninck is journalist, schrijver en hoofdredacteur van de website june.be. In De Windvanger vertelt hij heel eerlijk over de lange weg die hij en zijn hoogsensitieve zoon samen hebben afgelegd. Naar schatting 15 tot 20 procent van alle kinderen is hoogsensitief. Helaas stoten zij nog al te vaak op onbegrip. Zo ook de zoon van journalist Toni De Coninck. In dit boek getuigt hij heel eerlijk over wat het betekent om vader te zijn van een hoogsensitieve zoon. Zijn boek biedt steun en herkenning voor ouders, maar is door de vele voorbeelden ook nuttig voor leerkrachten en andere opvoeders. Bij het derde balletje dat ergens in een boom belandde, ging het grondig mis. De neuronen stortten zich andermaal vol overgave in dat deel van de hersenen dat de emoties beheerst. Alex liep weg, gleed uit en viel over een stom steentje dat niet helemaal vastzat in het voor het overige perfect onderhouden plaveisel. (Ik heb dat lang als een beeld gezien: zo'n asymmetrisch steentje doorbreekt de saaiheid en de monotonie, maar je struikelt er o zo gemakkelijk over.) Ik ging naast hem zitten, in de schaduw van de pingpongboom. Hij huilde, gebruikte beide armen om zijn hoofd te ondersteunen. 'Papa, mijn leven is zo slecht.' 'Maar wat zeg jij nu toch, jongen?' 'Als ik het zou kunnen, zou ik alles opnieuw willen beginnen. Van voren af aan.' Er zijn momenten in het leven waarop je het als vader ook niet meer weet. Dat je naar de juiste woorden zoekt om je kleine, jonge zoon op dat moment een hart onder de riem te steken. Maar wat vertel je aan een kind dat alles heeft om gelukkig te zijn, maar dat eigenlijk niet is?