Lieve Caroline, “Wees doordrongen van de voorlopigheid en de tijdelijkheid”, schreef je. Helaas zijn die woorden betekenisvoller dan ooit. Het was een eer om je pad te mogen kruisen. Telkens als je met een fonkel in de ogen een idee voorstelde, ook in moeilijke tijden, waren je enthousiasme en kracht aanstekelijk. Met je tomeloze inzet voor menselijkheid en wetenschap wist je hart en hoofd te verzoenen. Je leerde ons met verwondering en mildheid te kijken naar de grote en kleine momenten van elke dag, en te focussen op wat echt telt. We zullen je missen, maar we zullen je woorden en waarden altijd meedragen.