De knuffelstrijd
De knuffelstrijd
01/08/2020
Huidhonger. Het is zo’n mooi woord en toch een beetje schrijnend. Meer dan ooit voelen we het effect van social distancing. De kus op de kaak bij een begroeting die we altijd als vanzelfsprekend beschouwden of de innige knuffel van een vriend(in) nadat je elkaar lange tijd niet hebt gezien. Onze huid heeft honger naar contact. Onze ziel heeft honger naar connectie. De eerste vraag die ik me stel: in hoeverre kunnen we overleven wanneer we niet meer worden aangeraakt? In mijn opzoekingswerk stuitte ik op een controversieel onderzoek van Harry Harlow, die baby-aapjes wegnam bij de moeder. Hij gaf de baby's de keuze tussen een surrogaatmama uit hout of één gewikkeld in een zacht deken. Het frappantste was echter dat het houten surrogaat melk had voor de baby, en dat het aapje toch niet koos voor die laatste, maar voor de surrogaatmama met het zachte dekentje. Je kan je uiteraard veel vragen stellen bij die studie, maar de vraag bleef in mijn hoofd hangen: zouden we liever honger lijden dan leven zonder zachte aanraking?
Het onderzoek werpt in elk geval een licht op hoe hard we aanrakingen nodig hebben. Bijna alle studies komen tot dezelfde conclusie. Het gebrek aan contact heeft een negatief effect op zowel onze mentale en emotionele als fysieke gezondheid. De reden hiervoor is dat er verschillende stoffen vrijkomen in onze hersenen wanneer we fysiek contact hebben. Aanrakingen, knuffels, handen vasthouden, massages, een streling en uiteraard ook seks. In een digitale wereld valt fysiek contact steeds minder voor. Sommige wetenschappers wijden er de stijging aan mentale problemen aan. Zoals depressie. COVID-19 zorgt er nu voor dat we alles nog meer online beginnen doen. Loert de huidhonger om de hoek? Wordt huidhonger misschien wel het schadelijkst effect van deze pandemie? Dan is de vraag: wat kunnen we doen?
- Lana Bauwens, auteur van Reset
Doe het zelf
Niettegenstaande er niets opgaat tegen fysiek contact met een ander persoon, moeten we dat momenteel zoveel mogelijk beperken. De oplossing? Je gewoon zélf aanraken. In deze tijden is het belangrijk om extra aandacht te schenken aan jezelf. We kunnen onszelf in de watten leggen met een body massage bijvoorbeeld, met bodylotion of olie. Of je kan je creativiteit bovenhalen, en met een penseel en huidvriendelijke verf tekeningen op je huid maken.
Nog leuker wordt het wanneer je begint te spelen met verschillende texturen, zoals een borstel, een kam of een knikker. Dit is ook super om met je kinderen te doen. Maar mijn favorieten zijn mindful strelen en body mapping. Daarbij begin je met jezelf te strelen bovenaan je hoofd, en zo ga je stap voor stap naar beneden, terwijl je voortdurend de aandacht houdt bij de plek die je aan het strelen bent. De bedoeling is om zo je hele lichaam in kaart te brengen. Welke plekken kietelen? Welke plekken voelen aangenaam? Waar voele je helemaal niets? Deze techniek zal niet alleen jouw huidhonger tegengaan, maar je ook meer zelfkennis geven.
Superheld Minoes
Maar zonder twijfel dé beste manier om huidhonger tegen te gaan: huisdieren! We hebben immers geen exclusief menselijk contact nodig om de chemicaliën in onze hersen te laten stromen. Huisdieren hebben hetzelfde effect. Je huisdier strelen en knuffelen is vanaf nu dus een dagelijkse vorm van zelfzorg! Heb je geen huisdier? Overweeg dan misschien om tijdelijk een dier uit het asiel op te vangen. Ben je allergisch? Niet getreurd. Uit onderzoek blijkt dat een knuffelbeer vergelijkbare effecten heeft. Ik herinner me dat wanneer ik wekenlang in het ziekenhuis lag, ik plots nood had aan een knuffelbeer. Op 29-jarige leeftijd is dit misschien wat vreemd, maar ik vroeg mijn mama om er één te kopen. Die knuffelbeer heb ik nog steeds en was in die periode een enorme hulp.
De bubbelknuffel
Op het moment dat ik dit schrijf mogen er vijftien personen in jouw sociale bubbel. In die bubbel mag je wel terug fysiek contact hebben. Maak daar gebruik van! Je hoeft uiteraard niet iedereen uitvoerig te kussen en knuffelen, maar gooi gerust in de groep dat je graag wat meer fysiek contact hebt. Introduceer de bubbelknuffel. Volgens experten is een knuffel van twintig seconden de perfecte knuffel. Hou elkaar dus iets langer vast. Uiteraard is het steeds belangrijk wanneer we het over fysiek contact en aanrakingen hebben, om toestemming te hebben. Dus vraag op voorhand of die persoon je bubbelknuffel-vriend wil zijn.
Free hugs
Op dit moment geeft technologie ons de mogelijkheid om afstand te houden, wat positief is. Maar al die Zoom-gesprekken en FaceTimes waren voor COVID-19 ook een beetje de oorzaak van het probleem. Moeten we niet, van zodra het gevaar geweken is, een beetje terug anti “we doen alles online” zijn? Herinner je nog de free hugs-beweging? Die werd gestart door een eenzame Australiër die de waarde inzag van een knuffel. Hij ging op een openbare plaats staan met een bordje “gratis knuffels”. Een lokale band maakte een videoclip met de man en het filmpje ging in een mum van tijd de wereld rond. Overal doken mensen op met een bordje ‘free hugs’.
Natuurlijk ook waar: zonder het internet en social media was die eenzame man gewoon een weirdo op de hoek van een straat gebleven. We hoeven dus geen strijd met technologie aan te binden. We moeten gewoon wat meer balans zien te vinden. En wanneer we ons bewust zijn van het feit hoe hard we fysiek contact nodig hebben, dan kunnen we daar de technologie zelfs voor inschakelen. Wie niet de mogelijkheid heeft om vrienden en familie te zien, kan een virtuele knuffel proberen. Wanneer je aan het FaceTimen bent, sluit de ogen en stel je voor dat je die persoon echt in jouw armen houdt. Vervangt het een real-time knuffel? Neen. Maar connectie zoeken doorheen de golven van het internet kan ook waardevol zijn. Het herinnert ons eraan hoe we op alle mogelijke vlakken en manieren van knuffels een prioriteit moeten maken.
Zal de free hugs-beweging ooit nog terugkomen? Ik vrees ervoor. Ik zie ons niet meer direct een wildvreemde op een druk plein een knuffel geven. Sommige vormen van fysiek contact zullen veranderen in onze samenleving. Maar we moeten blijven knuffelen. Misschien nu meer dan ooit.
Bij deze krijg je alvast een virtuele knuffel van mij.
Reset
Lana Bauwens
Wat als je de kans krijgt om je leven te herstarten? Toen ze 29 was, kreeg Lana Bauwens de diagnose van darmkanker. Gek genoeg zou deze levensbedreigende ziekte haar leven redden. Haar ziekte dwong haar namelijk om stil te staan bij wie ze was, én bij wie ze wilde zijn.
Op een eerlijke, grappige en ontwapenende manier neemt ze je in dit boek mee op haar spirituele pad: de zoektocht naar haar tribe, discussies tussen een klein duiveltje en een innerlijke godin en de helende wereld van meditatie.
Haar boodschap? Wacht niet op een zware ziekte, een ongeluk of gewoon de sleur van het leven. Hou genoeg van jezelf om vandaag te gaan voor honderd procent geluk. Reset en maak je dromen waar.
